yürüyüş yapmak

sabahın ilk saatlerinde yapılması muazzam olan eylem

sıkıntılı zamanlarımın ilacıdır. önceki evimin yakınında çok güzel bi yürüyüş parkı vardı. neredeyse her iş çıkışı giderdim. öyle ki bazen şimşekli havalar bile bundan alıkoyamazdı beni. mis gibi terapidir özellikle kış aylarında. sıkıntının büyüklüğüne göre hız ve süre değişiyor bende. bazen saatlerce yürüyüş teskin edemiyor insanı.

yarın bir doğa yürüyüşü etkinliği varmış. i̇ş yerinin arka bahçesinde yapacağız. söyleyeceklerim bu kadar...

Kafayı boşaltmak için iyi bir aktivite İnce bir yağmur kulaklık yanından erzak olarak sigara saatlerce yapılabilir gecenin karanlığında

T:vücut sağlığı için çok önemli fiziksel aktivite. Bunun bir de ruh sağlığı boyutu var. Kafanın karışık olduğu dönemlerde insana nefes aldıran bir olaydır. Günler süren uyumalarımın, yorgunluklarımın ardından bugün bana çok iyi geldi. Plansız hesapsız kulağımda kulaklık nereye gittiğimin bir önemi olmadan sadece aklımdakilerle baş başaydım. Zaman zaman böyle vakitler ayırmalıyız sanırım kendimizi unutmadan..

Şu aralar ikindiden sonra yürüyorum aşırı iyi geliyor. Müzik dinliyorum, kendimle konuşuyorum, rahatlamış hissediyorum. Hele bir de hafif rüzgar esiyorsa harika. Yanında biri olduğunda da muhabbet ede ede yürüyüş yapmak ayrı güzeldir.

Burda akşamları hava bir güzel oluyo bir güzel oluyo yürüyüş yapmak istiyorum ama yanımda biri olmadığı için yapamıyorum. Böyle sohbeti hoş tatlı birisi olucak yanınızda ya da kulaklığınız müziğinizi dinleye dinleye yürüyceksiniz 1 2 saat. He bi de şöyle bi sorun var burası yaklaşık 1 km lik bi köy olduğu için ben köyü yaklaşık bi 4 5 defa felan turluyorum artık insanlar napıyo bu manyak felan diyolar xksndn

Az önce geldim, bilerek erken inip eve kadar yürümek istedim. Fakat yürürken aklıma şu fikir geldi. İçime temiz hava çekmeyi çok özlemişim, özlemişiz. Halâ bunun özlemini çekiyorum. Hava kasvetli, yüzlerde maskeler var ve bu durum beni üzüyor. Kendimi düşünmek yerine insanların bu durumda olmasına üzülüyorum.. çok uzun süredir temiz havayı içime çekip "oh be" diyemedim. Umarım en kısa zamanda o güzel yürüyüşlere ve temiz havaya kavuşuruz...

sabahtan akşama kadar derslerle uğraştığım şu bunaltıcı günlerde sabahın 6sında kalkma cesareti gösterdiğim günlerde aşırı iyi geliyor gerçekten. denize sıfır yürüyorsun, nefes alırken uzun süredir bu kadar tereddütsüz olduğumu hatırlamıyorum.

Yürüyüş beni en cok rahatlatan aktivitelerdendir, hayatın stresinden, üzüntülerden, insanlardan, evden işten bunaldıgımda sığındığım bir kapı ayaklarım. Özellikle yeşil dolu bir yerde isem doğayı kucaklarcasına huzur buluyorum. Bedenen yorulsam da ruhen dinleniyorum. Akşamüstü bi 8km falan yürüdüm galiba. Bugün yaptığım yürüyüş hayatımın en güzel yürüyüşlerindendi.

hem beden hem de ruh sağlığınız için güzel bi eylem.

Kışın akşam is kokulu havada eller cepte kafa hafif öne eğik düşünceli burnun buz gibi olmuş ağzından duman çıkıyo usulca yürüyemiyosun çünkü sokağa çıkma yasağı var

Fiziksel veya psikolojik birçok rahatsızlığa iyi gelen, hem kolay hem ucuz olan, mümkünse temiz hava, doğal ortamda (orman, park , bahçe, deniz kenarı, nehir kenarı vb.) ve size eşlik eden bir arkadaşınızla sohbet ederek ya da yalnızken en sevdiğiniz müzikleri dinleyerek yapılabilecek tadına doyum olmayan mükemmel aktivite, spor. Haftanın en az beş günü bir saat tempolu yürümek vücudunuzda ve zihninizde olumlu birçok değişikliğe yol açacaktır. Yürüyüş yapmayı amaç edinin, zaman ayırın ve yola çıkın bir süre sonra alışkanlık yapacak ve yapamadığınız günler için üzüleceksiniz.

dünyada bundan daha güzel bir hobi yok. bu kadar iddialıyım. yürümek cidden insanı rahatlatıyor. istanbul'u hatta kadıköy'ü bilenler için söylüyorum. amaçsızca rıhtım'dan bahariye'ye oradan moda caferağa barlar sokağı akabinde ara sokaklardan geri dönüp yoğurtçu parkı'ndan doğruca kalamış'a doğru kulağımda kulaklık yürümeyi çok özledim. özellikle pazar sabahları çok güzel oluyor tavsiye edilir. avrupa yakası'nda ise beşiktaş'tan ağaçlı yoldan doğruca kabataş'a oradan fındıklı roma merdivenlerinden hop cihangir aynı yolu devamında doğruca beşiktaş.

Psikolojik olarak kendimi kötü hissettiğim her an dışarı çıkıp yürürüm yani her gün

güzel bir aktivite amma velakin güvenli ve sakin bir il veya ilçede. oturduğum ana ocağımdaki evimden taşınır taşınmaz programıma alacağım xd

bu konuda hakkındaki faydalı bilgiler için; (#4092304)

Şu pandemi şeysi girmeden önce sık sık ve uzun uzun yaptığım şeydi. Bugünlerde çok zor, gün içerisinde bir iki işim vardı halledeyim diye dışarı çıktım. Çok değil 40 dakika falan yürüdüm. Resmen yürümeyi unutmuşum ayaklarımın altı su topladı, arkadaş bu iş nasıl olacak böyle ya. Neyse 10-15 gün yürümeyeyimde kendime geleyim.

evde plates yaptım dizimi sakatladım, leslie yaptım dizimi baya zorladı, şimdi en iyisinin yürüyüş olduğuna karar verdim. evin hemen önünde millet bahçesi var yürüyüş yolu yapmışlar (önceden stadtı çok daha güzel bir spor alanıydı o.ç). akşam 7 de işten çıkıyorum eve gidip bir şeyler yiyorum ve yürüyüş yapmaya gidiyorum. 2 gün oldu ama devam etmek istiyorum. yukarda yazılanlar gibi ruhen çok iyi geldiğini düşünmüyorum ama bedenen iyi gelecek. daha öncede yürüyüş ile baya kilo vermiştim. umarım yine verebilirim.

Gecenin bu vakti yürüyüş yapan bir deli görürseniz korkmayın Devrik'tir o. Tutun kulağından bana getirin.

180, kumral, geniş omuz görünce dayanamayıp yaptığım eylem.

Yağmur yağıyorsa yaparım.

Şimdi ne iyi gelirdi.. "Neyse zaten üşenirdim" avuntusuyla geceye devam

Kulaklığı takmışım, şarjımı fullemişim, arabeskin dibine vuran listeyi açıp bir de sigara yakmışım. Bu şekilde şehir değiştirene kadar bile yürünür be. Şimdi çıksam maalesef sokakta sadece köpekler var ve en sevdikleri eylem kovalamak.

Sömestir tatili yüzünden kafese tıkılmış maymun gibi hissediyorum kendimi son zamanlarda. Memlekete gelmiş olmanın sıkıntısıyla en sevmediğim iş olan yürüyüşü sevmeye başladım. En azından evden uzaklaşmamı sağlıyor.

Ben yokuş sevmiyorum babacım ama işe bak gör yaşadığım yerde hep yokuş. Asdfghjklşi yoksa takılırdım güzel olurdu. Ama öyle acelesi olan, tabakhane de iş bağlayan arkadaşlar gibi değil emekli modu güzeldir. Maksat yetişmek değil uzaklaşmak.

Yanında içini rahatça dökebildiğin, seni yadırgamayacak biriyle yürüyüş yaparken bir yandan da aklını kurcalayan her şeyi dile getirmek. Ve o kişiyle konuşarak bu düşüncelerden nispeten kurtulmak. Sonrasında zihnine gelen hafiflik. Evet, şu an canım çekti.

Sürekli olarak yaptığım eylem. Güzel kadınlara hep yürüyüş yaparım

Tek başına aşırı keyifli. Çift olarak aşırı keyifli. Sahilde yapması da keyifli. Ormanda yapması da keyifli. Şehir içinde yapması eziyet.

Normalde çok severim ama üzerimde öyle bir üşengeçlik var ki hazırlanıp evden çıkmak eziyet geliyor.

şu an ihtiyacım olan şey. gel gelelim hava soğuk, takatim yok ve üşeniyorum. yoksa yine çok iyi gelirdi. geçmişin eseri olmakla; esiri olmak bambaşka şeyler. farkı anlatamıyorum. anlamıyorlar. olmuyor. bir yanım beni bu bî-tâb-ı tahassüse batıran her şeye lanet ediyor, diğer yanım bırak allah'ından bulsunlar diyor. onların allah'ı yok diyemiyorum, desem de faydasız. boşluğa düştüm.

dünyanın en iyi meditasyonu olabilir. özellikle kadıköy çevresinde yürümek isteyenlere çok güzel rotalarım bulunmaktadır.

en sevdiğim olay özellikle akşam üstü

bugün şöyle kendimi bir ormana atayım, az zihnimi dinlendireyim diye düşündüm ve yürüyüş yapma kararı aldım. üniversite kampüsünün içinde iki tane ormanlık alan var, bir tanesine hiç gitmediğim için oraya gittim. aşırı ıssız ve yollar hiç kullanılmıyor belli. neyime güvendim bilmiyorum. güzelce yürüyordum yürüyüş esnasında bir tane yılan gördüm, ölü gibiydi. korktum ama yoluma devam ettim. biraz daha ilerledikten sonra bir yılan daha gördüm ama itinayla yoluma devam ediyorum, çünkü yolun nereye gittiğini öğrenmek istiyorum. neyime güvendim ki zaten? kenarlardan hışırtı sesi geliyordu, yaprak falan değil bildiğiniz bir şeyler hareket ediyor. ben adım attıkça sesler geliyor ve ürperiyorum bir anda. en son zindan sen geri dön diğer yürüyüş alanına git hem daha önce kullandın hem de daha işlek, insanlar gelip gidiyor dedim. oraya gittim. şimdi güzel güzel yürüyebilirim diye düşündüm, azcık ilerledim sadece şort giymiş bir adam gördüm. üstü tamamen çıplak. adımlarım yavaşladı ve geri dönüp dönmemek konusunda ikilemde kaldım. adam rahatsız olduğumu hissetmiş olmalı ki geri döndü, ağacın üzerine asılmış tişörtünü giydi ve benim tersim yönünde yürümeye devam etti. yoldan birilerini de görünce devam ettim. yürümekte bu kadar ısarcıydım çünkü zihnimi allak bullak eden düşüncelerden bir nebze de olsa kurtulmak için buna ihtiyacım vardı. kendimi ancak bu şekilde iyi hissedebiliyorum. not: ormandaki güzellikleri sizinle de paylaşacaktım ama sürekli hata veriyordu. :(

Bu başlığa saatlerce yazı yazabilirim. Çünkü ne zaman yorulsam, artık dayanamıyorum diye içimden geçirsem, ne zaman yalnızlığımdan isyan etsem yaptığım eylemdir. Eletrikçi de çalışıyorum ve gerçekten çok yoruluyorum. Kırılgan kızlardan olmayı bende isterdim ama 400 metrelik kalın kablolar taşımakta benim seçimim degildi.. Her neyse gün içinde ne kadar yorulursam yoruluyum hafta da 1 bazen 2 kere eve yürüyerek geliyorum. Bu benim için bir terapi gerçekten. Arkadaşlarım bilir yürüyerek geleceğim gün bugün terapi günüm diyorum :) 2 saatlik bir yürüyüş sonunda eve ulaşıyorum. Yolda ağlıyorum, müzik dinliyorum, insanları izliyorum, arabaları herkes bir yere yetişmeye çalışıyor , herkes hayatına devam ediyor. Bazen de kahkaha atıp kulaklıktan canlı müzik açıp oynaya oynaya gidiyorum. Parklardan ,caddelerden , mezarlıklardan geçiyorum. Ruh halim milyon kez değişiyor bu 2 saat içinde. Çocukken babama saatlerce gidelim diye yalvardığım bir park vardı büyüktü. Şimdi daha da büyümüş yeni şeyler gelmiş her zaman orda mola veririm kendime. Yürümekten yorulduğumdan değil. Büyümekten yorulduğumdan. Bir sürü ağaç var ama iki tanesi yan yana ve nehire en yakın ağaçlar. Her zaman onlarin dibinde , sırtımı onlara yaslayıp yıldızları izlerken bir sigara içerim. Bazen bir kaç tane içiyorum. Terapim ağır geçmiş oluyor.. Ya da hâlâ geçmemiş. Özellikle her Cumartesi terapi günümdür bu gün gitmedim. Gidemedim çok yağmur yağdı bana kalsa yağmurun altında saatlerce yürürdüm de hayat şartları işte.. Buraya yazarken yaşayarak yazdım. Bu başlık için teşekkür ederim terapiye gitmiş gibi hissettim kendimi..

2 sene önce yürüyüş yaparak 6 ayda 14 kg verdim hem vucüt sağlığı hem de beyin sağlığı için önemli bir faaliyettir

Severek yaptığım, sağlıklı bir yaşam için elzem olan eylem. Takarım kulaklıklarımı, müzik dinleye dinleye 1 saatten fazla yürürüm. Bana terapi gibi geliyor.

Bugün yapmak istediğim idi. O yüzden işe arabayla gelmedim, şu an ise yeni işten çıktım ağlaya ağlaya yokuş çıkıyorum. Hayattaki planlamalarımda aynen böyle.